جای گلایه نیست ...
ما را فریب دادی و جای گلایه نیست ما زودباوریم و تو دلال اعتماد ...
0:00
0:00
داغی که بوسه‌ی تو به لب‌های ما نهاد
یادش به‌خیر و خاطره‌اش جاودانه باد!
بر من ببخش گاه چنان دوست دارمت
کز یاد می‌برم که مرا برده‌ای زِ یاد
دردا چنان که عمر و دریغا چنین که مرگ
از من گرفت مهلت و مهلت به من نداد!
ما را فریب دادی و جای گلایه نیست
ما زودباوریم و تو دلّال اعتماد
صبرم کفاف این همه غم را نمی‌دهد
سرمایه‌ام کم است و بدهکاری‌ام زیاد
شاعر: فاضل نظری
خوانش: نسرین مویدنیا
30 شهریور 1402